MARD AURAT SE AFZAL KYUN?


MARD AURAT SE AFZAL KYUN?

أعوذ بالله من الشيطان الرجيم

الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ وَبِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ وَاللاَّتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيًّا كَبِيراًـ

"Mard Auraton par is wajah se Haakim hain ke Allaah ne un mein se ek ko doosre par fazeelat dee hai, aur is wajah se bhi ke woh apne maalon mein se kharch karte hain, chunaanche neyk farmaabardaar auratein aur Khaawind ki ghair maujoodgi mein Allaah ki hifaazat se (maal wa aabru ki) nigehbaani karti hain aur jin auraton ki naafarmaani aur bad'dimaaghi ka tumhein khauf ho unhein naseehat karo aur unhein alag bistaron par chhord do aur unhein maar ki saza do phir agar woh tumhaari farmaabardaari karein toh unhein sataane ki raah na dhoondo. Beshak Allaah bohat buland aur nihaayat bada hai."

[Soorah No. 4, Al-Nisaa', Aayah: 34]

• Irshaad e Baaree (تعالى) hai:

الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ أَيِ الرَّجُلُ قَيِّمٌ عَلَى الْمَرْأَةِ، أَيْ هُوَ رَئِيسُهَا وَكَبِيرُهَا وَالْحَاكِمُ عَلَيْهَا وَمُؤَدِّبُهَا إِذَا اعْوَجَّتْ، بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ أَيْ لِأَنَّ الرِّجَالَ أَفْضَلُ مِنَ النِّسَاءِ، وَالرَّجُلُ خَيْرٌ مِنَ الْمَرْأَةِ، وَلِهَذَا كَانَتِ النُّبُوَّةُ مُخْتَصَّةٌ بِالرِّجَالِ، وَكَذَلِكَ الْمُلْكُ الْأَعْظَمُ لِقَوْلِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «لَنْ يُفْلِحَ قَوْمٌ وَلَّوْا أَمْرَهُمُ امْرَأَةً» رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ مِنْ حَدِيثِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ، وَكَذَا مَنْصِبُ الْقَضَاءِ وَغَيْرُ ذَلِكَ.

"Mard aurat par Haakim hai" Ya'ni auraton par Haakim, Rayees aur Sardaar hai. Har tarah se uska muhaafiz wa mu'aawin hai, isiliye ke Mard Auraton se afzal hain. Yahi wajah hai ke Nabuwat hameshah Mardon mein hi rahi bilkul isi taur par Khaleefah bhi Mard hi ban sakta hai. Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya: "Woh qaum kabhi kaamyaab nahin hogi jiski Hukoomat kisi aurat ke haath mein ho."
[1] Isi tarah har tarah ka Mansab (post), Qazaa waghairah bhi sirf Mardon ke hi laayeq hain.

• Doosri wajah afzaliyat ki ye hai ke:


وَبِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ أَيْ مِنَ الْمُهُورِ وَالنَّفَقَاتِ وَالْكُلَفِ الَّتِي أَوْجَبَهَا اللَّهُ عَلَيْهِمْ لَهُنَّ فِي كِتَابِهِ وَسُنَّةِ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَالرَّجُلُ أَفْضَلُ مِنَ الْمَرْأَةِ فِي نَفْسِهِ، وَلَهُ الْفَضْلُ عَلَيْهَا وَالْإِفْضَالُ، فَنَاسَبَ أَنْ يَكُونَ قَيِّمًا عَلَيْهَا، كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: وَلِلرِّجالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ [الْبَقَرَةِ: ٢٢٨] ، وَقَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَلْحَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ يَعْنِي أمراء، عليها أن تُطِيعُهُ فِيمَا أَمَرَهَا بِهِ مِنْ طَاعَتِهِ، وَطَاعَتُهُ أن تكون محسنة لأهله حَافِظَةً لِمَالِهِ، وَكَذَا قَالَ مُقَاتِلٌ وَالسُّدِّيُّ وَالضَّحَّاكُ.


Mard auraton par apna maal kharch karte hain jo Kitaab (Allaah) wa Sunnat se unke zimmah hai, maslan: Maher, Naan wa Nafaqah (ghar baar ka kharch) aur deegar zarooriyaat ka poora karna. Pas Mard Fee Nafsihi bhi afzal hai aur faayede ke e'tebaar se aur zaroorat poori karne ke e'tebaar se bhi uska darjah bada hai. Isi bina par Mard ko Aurat par Sardaar muqarrar kiya gaya hai jaisey aur jagah (Allaah تعالى) ne farmaaya: "Aur Mardon ko auraton par fazeelat hai, Allaah (تعالى) Ghaalib aur Hikmat waala hai." [2] Ibn 'Abbaas (Raziyallaahu 'Anhumaa) farmaate hain: Matlab ye hai ke Auraton ko Mardon ki itaa'at karni padhegi. Uske baal bachchon ki dekh bhaal, uske maal ki hifaazat waghairah uska kaam hai. Isi tarah ki baat Muqaatil, Suddi aur Zahhaak (Rahimahumallaah) ne bhi kahi hai. [3]

• Hasan Basri (Rahimahullaah) farmaate hain:


جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وسلّم تشكو أن زوجها لَطَمَهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «الْقِصَاصُ» ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ الْآيَةَ، فَرَجَعَتْ بِغَيْرِ قِصَاصٍ

Ek aurat ne Nabi (ﷺ) ke saamne apne shauhar ki shikaayat kee ke usne usey thappard maara hai, pas aapne qisaas lene ka hukm diya hi tha jo ye Aayat (Al-Nisaa': 34) naazil hui aur qisaas na dilwaaya gaya. [4]

أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ بِامْرَأَةٍ لَهُ، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ زَوْجَهَا فُلَانُ بْنُ فُلَانٍ الْأَنْصَارِيُّ وَإِنَّهُ ضَرَبَهَا فَأَثَّرَ فِي وَجْهِهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «لَيْسَ له ذلك» فأنزل الله تعالى الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ أي فِي الْأَدَبِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «أَرَدْتُ أَمْرًا وَأَرَادَ اللَّهُ غَيْرَهُ»


Ek riwaayat mein hai ke ek ansaari apni beewi ko lekar Rasool Allaah (ﷺ) ki khidmat mein haazir hue. Us aurat ne Rasool Allaah (ﷺ) se kaha: Ya Rasool Allaah! Mere shauhar ne mujhe thappard maara jiska nishaan ab tak mere chehre par maujood hai, Aap (ﷺ) ne farmaaya: "Usey haqq na tha." Wahin ye aayat naazil hui ke adab sikhaane ke liye mard auraton par Haakim hai. Toh Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya: "Maine aur chaaha tha aur Allaah (تعالى) ne aur chaaha." [5]

• Sha'bi (Rahimahullaah) farmaate hain:


الصَّدَاقُ الَّذِي أَعْطَاهَا، أَلَا تَرَى أَنَّهُ لَوْ قَذَفَهَا لا عنها، ولو قذفته جلدت.


Maal kharch karne se muraad Meher ka adaa karna hai, dekho agar Mard Aurat par zinaakaari ki tohmat lagaaye toh Li'aan [6] ka hukm hai aur agar Aurat apne mard ki nisbat ye baat kahey aur saabit na kar sakey toh usey kodey (lashes) lagenge.

• Allaah (تعالى) ne farmaaya:


فَالصَّالِحاتُ أَيْ مِنَ النِّسَاءِ قانِتاتٌ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ وَغَيْرُ وَاحِدٍ: يَعْنِي مُطِيعَاتٌ لِأَزْوَاجِهِنَّ حافِظاتٌ لِلْغَيْبِ وقال السُّدِّيُّ وَغَيْرُهُ: أَيْ تَحْفَظُ زَوْجَهَا فِي غَيْبَتِهِ فِي نَفْسِهَا وَمَالِهِ. وَقَوْلُهُ بِما حَفِظَ اللَّهُ أي المحفوظ من حفظه الله.


"Pas neyk auratein" Ya'ni Auraton mein se neyk farmaabardaar, Ibn Abbaas (Raziyallaahu 'Anhumaa) ne farmaaya: Ya'ni jo apne Khaawindon ki itaa'at guzaar ho (farmaabardaar ho), uski ghair maujoodgi mein hifaazat karne waali ho, Suddi (Rahimahullaah) waghairah ne kaha: Apne nafs aur Khaawind ke maal ki hifaazat rakhne waaliyaan ho jisey khud Allaah (تعالى) ne mehfooz rakhne ka hukm diya hai. [7]


قَالَ ابْنُ جَرِيرٍ حَدَّثَنِي الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا أَبُو صَالِحٍ، حَدَّثَنَا أَبُو مَعْشَرٍ، حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي سَعِيدٍ الْمَقْبُرِيُّ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «خَيْرُ النِّسَاءِ امْرَأَةٌ إِذَا نَظَرْتَ إِلَيْهَا سَرَّتْكَ، وَإِذَا أَمَرْتَهَا أَطَاعَتْكَ، وَإِذَا غِبْتَ عَنْهَا حَفِظَتْكَ فِي نَفْسِهَا وَمَالِكَ» قَالَ: ثُمَّ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ هَذِهِ الْآيَةَ الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ إِلَى آخِرِهَاـ


Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya: "Behtar Aurat woh hai ke jab uska Khaawind uski taraf dekhe toh woh usey khush kardey aur jab hukm dey toh bajaa laaye aur jab kahin baaher jaaye toh apne nafs ko buraayi se mehfooz rakhey aur apne Khaawind ke maal ki hifaazat karey," phir Aap (ﷺ) ne is aayat ki tilaawat farmaayi. [8]

• Imaam Ahmad ne naqal kiya ke, Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya:


إِذَا صَلَّتِ الْمَرْأَةُ خَمْسَهَا، وَصَامَتْ شَهْرَهَا، وَحَفِظَتْ فَرْجَهَا، وَأَطَاعَتْ زَوْجَهَا، قِيلَ لَهَا: ادخلي الجنة من أي الأبواب شِئْتِ


"Jab koi Aurat paanchon waqt ki namaaz adaa karey, Ramazaan ke rozey rakhey, apni sharmgaah ki hifaazat karey, apne Khaawind ki farmaabardaari karey, us se kaha jaayega ke Jannat ke jis darwaaze se tu chaahe Jannat mein chali jaa."
[9]


وَقَوْلُهُ تَعَالَى: وَاللَّاتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ أَيْ وَالنِّسَاءُ اللَّاتِي تَتَخَوَّفُونَ أَنْ يَنْشُزْنَ عَلَى أَزْوَاجِهِنَّ، وَالنُّشُوزُ هُوَ الِارْتِفَاعُ، فَالْمَرْأَةُ النَّاشِزُ هِيَ الْمُرْتَفِعَةُ عَلَى زَوْجِهَا، التَّارِكَةُ لِأَمْرِهِ، الْمُعْرِضَةُ عَنْهُ، الْمُبْغِضَةُ لَهُ، فَمَتَى ظَهَرَ لَهُ مِنْهَا أَمَارَاتُ النُّشُوزِ فَلْيَعِظْهَا وَلْيُخَوِّفْهَا عِقَابَ اللَّهِ فِي عِصْيَانِهِ، فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْجَبَ حَقَّ الزَّوْجِ عَلَيْهَا وَطَاعَتَهُ وَحَرَّمَ عَلَيْهَا مَعْصِيَتَهُ لِمَا لَهُ عَلَيْهَا مِنَ الْفَضْلِ وَالْإِفْضَالِ، وَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «لَوْ كُنْتُ آمِرًا أَحَدًا أَنْ يَسْجُدَ لِأَحَدٍ، لَأَمَرْتُ الْمَرْأَةَ أَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِهَا مِنْ عِظَمِ حَقِّهِ عَلَيْهَا»


Phir (Allaah تعالى) ne farmaaya: "Jin Auraton ki sarkashi se tum daro" Ya'ni jo tumse buland hona chaahti ho, Naafarmaani karti ho, bey parwaahi baratti ho, nafrat rakhti ho toh pehle toh usey Zubaani Naseehat karo. Har tarah samjhaao, Utaar chadhaao bataao, Allaah ki naafarmaani karne ke azaab ka khauf dilaao, Huqooq e Zaujiyat yaad dilaao, uski itaa'at waajib hai yaad dilaao aur (Allaah ki farmaabardaari ke tamaam cheezon mein) Khaawind ki naafarmaani uspar haraam hai ye yaad dilaao. Us se kaho ke dekho Khaawind ke itne Huqooq hain ke Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya: "Agar main kisi ko ye hukm deta ke woh kisi ko sajdah karey toh main beewi ko hukm deta ke woh apne shauhar ko sajdah karey kyunke shauhar ka beewi par bohat bada haqq hai." [10]

• Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya:


إِذَا دَعَا الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ إِلَى فِرَاشِهِ فَأَبَتْ عَلَيْهِ لَعَنَتْهَا الْمَلَائِكَةُ حَتَّى تُصْبِحَ


"Jab koi shakhs apni beewi ko apne bistar par bulaaye aur woh inkaar kardey toh subah tak farishtey uspar la'nat bhejte rehte hain" [11] Saheeh Muslim mein hai ke Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya:


إِذَا بَاتَتِ الْمَرْأَةُ هَاجِرَةً فِرَاشَ زَوْجِهَا لَعْنَتْهَا الْمَلَائِكَةُ حَتَّى تُصْبِحَ


"Jis raat koi Aurat rooth kar apne Khaawind ke bistar ko chhord kar rahey toh subah tak Allaah ki rehmat ke farishtey uspar la'natein naazil karte rehte hain." [12]

وَلِهَذَا قَالَ تَعَالَى: وَاللَّاتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ. وَقَوْلُهُ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَلْحَةَ، عَنِ ابْنِ عباس: الهجر هُوَ أَنْ لَا يُجَامِعَهَا، وَيُضَاجِعَهَا عَلَى فِرَاشِهَا وَيُوَلِّيَهَا ظَهْرَهُ، وَكَذَا قَالَ غَيْرُ وَاحِدٍ. وَزَادَ آخَرُونَ مِنْهُمُ السُّدِّيُّ وَالضَّحَّاكُ وَعِكْرِمَةُ وَابْنُ عَبَّاسٍ فِي رِوَايَةٍ: وَلَا يُكَلِّمُهَا مَعَ ذَلِكَ وَلَا يحدثها. وقال عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَلْحَةَ أَيْضًا عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: يَعِظُهَا فَإِنْ هِيَ قَبِلَتْ وَإِلَّا هَجَرَهَا فِي الْمَضْجَعِ، وَلَا يُكَلِّمْهَا مِنْ غَيْرِ أَنْ يَذَرَ نِكَاحَهَا، وَذَلِكَ عَلَيْهَا شَدِيدٌ. وَقَالَ مُجَاهِدٌ وَالشَّعْبِيُّ وَإِبْرَاهِيمُ وَمُحَمَّدُ بْنُ كَعْبٍ وَمِقْسَمٌ وَقَتَادَةُ: الْهَجْرُ هُوَ أَنْ لَا يُضَاجِعَهَا.

Toh (Allaah تعالى) ne yahaan farmaaya ke "Aur jin auraton ki naafarmaani aur bad'dimaaghi ka tumhein khauf ho unhein naseehat karo aur unhein alag bistaron par chhord do" Ya'ni aisi naafarmaan auraton ko pehle toh samjhaao bujhaao, phir bistaron se alag karo. Ibn Abbaas (Raziyallaahu 'Anhumaa) farmaate hain: Ya'ni sulaaye toh bistar hi par magar khud us se karwat mord ley aur hum bistari na karey. Baat cheet aur kalaam bhi tark kar sakta hai aur ye aurat ki badi bhaari saza hai. Ba'z Mufassireen farmaate hain: Saath sulaana hi chhord dey. [13] Sunan Abu Daawood mein hai ke Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya:


"فَإِنْ خِفْتُمْ نُشُوزَهُنَّ فَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ." قَالَ حَمَّادٌ: يَعْنِي النِّكَاحَ.


"Agar tum unki naafarmaani se daro toh unhein bistaron mein (tanha) chhord do." Hammaad kehte hain: Ya'ni unse hum bistari na karo. [14]

• Rasool Allaah (ﷺ) se sawaal hota hai ke Aurat ka haqq uske shauhar par kya hai? Farmaaya:

أَنْ تُطْعِمَهَا إِذَا طَعِمْتَ، وَتَكْسُوَهَا إِذَا اكْتَسَيْتَ، وَلَا تَضْرِبَ الْوَجْهَ، وَلَا تُقَبِّحَ، وَلَا تَهْجُرْ إِلَّا فِي الْبَيْتِ

"Ye ke jab tu khaa toh usey bhi khila, jab tu pehen toh usey bhi pehna, uske chehre par na maar, gaaliyaan na dey aur ghar se alag na kar." [15] (ghusse mein agar us se bataur saza baat cheet tark karey toh bhi usey ghar se na nikaal)


وَقَوْلُهُ: وَاضْرِبُوهُنَّ، أَيْ إذا لم يرتد عن بِالْمَوْعِظَةِ وَلَا بِالْهِجْرَانِ، فَلَكُمْ أَنْ تَضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَيْرَ مُبَرِّحٍ، كَمَا ثَبَتَ فِي صَحِيحِ مُسْلِمٍ عَنْ جَابِرٍ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ «وَاتَّقُوا اللَّهَ فِي النِّسَاءِ، فَإِنَّهُنَّ عِنْدَكُمْ عَوَانٌ، وَلَكُمْ عليهن أن لا يُوطِئْنَ فُرُشَكُمْ أَحَدًا تَكْرَهُونَهُ، فَإِنْ فَعَلْنَ ذَلِكَ فاضربوهن ضربا غير مبرح، ولهن عليكم رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» وَكَذَا قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ وَغَيْرُ وَاحِدٍ: ضَرْبًا غَيْرَ مُبَرِّحٍ، قَالَ الْحَسَنُ البصري: يعني غير مؤثر وقال الفقهاء: هو أن لا يَكْسِرَ فِيهَا عُضْوًا وَلَا يُؤَثِّرَ فِيهَا شَيْئًا، وَقَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَلْحَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ: يَهْجُرُهَا فِي الْمَضْجَعِ، فَإِنْ أَقْبَلَتْ وَإِلَّا فقد أذن الله لك أن تضربها ضَرْبًا غَيْرَ مُبَرِّحٍ، وَلَا تَكْسِرَ لَهَا عَظْمًا، فإن أقبلت وإلا فقد أحل الله لَكَ مِنْهَا الْفِدْيَةُ


Phir Allaah (تعالى) ne farmaaya: "Aur unhein maar ki saza do" Ya'ni ab bhi theek thaak na ho toh tumhein ijaazat hai ke yoonhi halki maarpeet se bhi raah e raast par laa sakte ho. Saheeh Muslim mein Nabi (ﷺ) ke Hajjatul-Wadaa' ke khutbe mein hai ke Auraton ke baare mein farmaaya: "Allaah (تعالى) se darte raha karo. Woh tumhaari khidmat guzaar aur maatehet hain. Tumhaara haqq unpar ye hai ke jiske aane jaane se tum khafa ho usey na aane dey, agar woh aisa na karey toh unhein yoonhi se tanbiyah bhi tum kar sakte ho lekin sakht maar jo zaahir ho, na maaro. Tum par unka haqq ye hai ke unhein khilaate, pilaate, pehnaate aur udhaate rahi." [16] Hasan Basri ne Mubarrih ka maf'hoom bataaya hai ke itna na maaro ke unke jism par nishaanaat pardh jaayein. Ibn Abbaas (Raziyallaahu 'Anhu) ne bhi isi tarah kaha. Aur Fuqahaa' ne bhi kaha hai ke Pas aisi maar na maarni chaahiye jiska nishaan baaqi rahey jis se koi jism ke hissah toot jaaye Ya koi zakhm aaye. Ibn Abbaas (Raziyallaahu 'Anhumaa) farmaate hain ke uspar bhi agar woh baaz na aaye toh fidyah lo aur talaaq dey do. [17]

• Ek Hadees mein hai ke Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya:


«لا تضربوا إماء الله» فجاء عمر رضي الله عنه إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: «ذئرت النساء على أزواجهن، فرخص رسول الله صلى الله عليه وسلم في ضَرْبِهِنَّ، فَأَطَافَ بِآلِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نِسَاءٌ كَثِيرٌ يَشْكُونَ أَزْوَاجَهُنَّ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «لَقَدْ أَطَافَ بِآلِ مُحَمَّدٍ نِسَاءٌ كَثِيرٌ يَشْكُونَ أَزْوَاجَهُنَّ لَيْسَ أُولَئِكَ بِخِيَارِكُمْ»


"Allaah ki laundiyon ko maaro nahin." Uske ba'd ek martabah 'Umar (Raziyallaahu 'Anhu) aaye aur kaha: Ya Rasool Allaah! Auratein Aapke is hukm ko sunkar apne mardon par dileyr hogayi. Us par Rasool Allaah (ﷺ) ne maarne ki ijaazat dee. Ab Mardon ki taraf se dhadhaadhard maarpeet shuroo hui aur bohat si auratein shikaayatein lekar Rasool Allaah ke paas aayi toh Aap (ﷺ) ne logon se farmaaya: "Suno mere paas auraton ki faryaad pohnchi. Yaad rakho tum mein se jo apni auraton ko (naa haqq hadd se zyaadah) maarta hai woh achche aadmi nahin hai." [18]

• Imaam Shaafi'ee (Rahimahullaah) ki Kitaab Al-Umm mein (ek baab) yoon aaya hai:


فِي نَهْيِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ ضَرْبِ النِّسَاءِ، ثُمَّ إِذْنِهِ فِي ضَرْبِهِنَّ، وَقَوْلُهُ: لَنْ يَضْرِبَ خِيَارُكُمْ يُشْبِهُ أَنْ يَكُونَ عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ نَهَى عَنْهُ عَلَى اخْتِيَارِ النَّهْيِ، وَأَذِنَ فِيهِ بِأَنْ أَبَاحَ لَهُمُ الضَّرْبَ فِي
الْحَقِّ، وَاخْتَارَ لَهُمْ أَلاَّ يَضْرِبُوا؛ لِقَوْلِهِ: لَنْ يَضْرِبَ خِيَارُكُمْ

"Auraton ko maarne se Rasool Allaah (ﷺ) ki mumaani'at phir ijaazat ka bayaan aur Aap (ﷺ) ka ye farmaan ke "Tum mein se achche log hargiz na maarenge." Aisa lagta hai ke Rasool Allaah (ﷺ) ne maarne se us waqt mana' kiya hai jab aurat, shauhar ki mana' kee hui cheezon se ruk jaaye, aur maarne ki ijaazat dekar maarna unke liye mubaah kiya jo haqq par maarein, lekin unke liye bhi pasandeedah yahi qaraar diya hai ke na maarein, chunaanche Rasool Allaah (ﷺ) ne farmaaya: "Tum mein se achche log hargiz nahin maarenge." [19]

• Ash'as (Rahimahullaah) farmaate hain:


ضفت عمر رضي الله عنه، فتناول امرأته فضربها، فقال: يا أشعث، احفظ عني ثلاثا حفظتها عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَا تَسْأَلِ الرَّجُلَ فِيمَ ضَرَبَ امْرَأَتَهُ، وَلَا تنم إلا على وتر» ، ونسيت الثَّالِثَةَ،


• Ek martabah main 'Umar (Raziyallaahu 'Anhu) ka mehmaan hua. Ittefaaqan us roz shauhar beewi mein kuch naachaaqi hogayi aur 'Umar (Raziyallaahu 'Anhu) ne apni beewi saahibah ko maara. Phir mujhse farmaane lagey: "Ash'as teen baatein yaad rakh jo maine Rasool Allaah (ﷺ) se sunkar yaad rakhi hain. Ek toh ye ke (Qiyaamat ke din) Mard se ye na poocha jaayega ke usne apni aurat ko kisi bina par maara, doosri ye ke witr pardhey baghair sona mat aur teesri raawi ke zehen se nikal gayi." [20]

• Phir Allaah (تعالى) ne farmaaya:


فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا أَيْ إذا أطاعت المرأة زوجها في جميع ما يريده مِنْهَا مِمَّا أَبَاحَهُ اللَّهُ لَهُ مِنْهَا، فَلَا سَبِيلَ لَهُ عَلَيْهَا بَعْدَ ذَلِكَ، وَلَيْسَ لَهُ ضَرْبُهَا وَلَا هِجْرَانُهَا. وَقَوْلُهُ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِيًّا كَبِيراً تَهْدِيدٌ لِلرِّجَالِ إِذَا بَغَوْا عَلَى النِّسَاءِ مِنْ غَيْرِ سَبَبٍ، فَإِنَّ اللَّهَ الْعَلِيَّ الكبير وليهن، وهو ينتقم ممن ظلمهن وبغى عليهن.


"Phir agar auratein tumhaari farmaabardaar banjaaein toh tum unpar raastah talaash na karo." Ya'ni kisi qism ki sakhti na karo, na maaro peeto, na bezaari ka iz'haar karo. Phir Allaah (تعالى) ne farmaaya: "Yaqeenan Allaah bulandiyon aur badaaiyon waala hai." Ya'ni agar auraton ki taraf se qusoor sarzad hue baghair Ya qusoor ke ba'd theek hojaane ke baawajood bhi tum ne unhein sataaya toh yaad rakho unki madad par aur unka inteqaam lene ke liye Allaah (تعالى) hai aur yaqeenan woh bohat zor aawar aur zabardast hai. [21]

وما عليّ إلا البلاغ ، ولله الحمد والمنة وهو أعلم

- Abdul-Mudhill Hafizahullah

_____________

References:

[1] Saheeh Al-Bukhaari: 7099.

[2] Soorah No. 2, Al-Baqarah, Aayah: 228.

[3] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[4] Tafseer Al-Tabari, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[5] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[6] Fiqh mein Li'aan ka matlab ye hai ke Aurat par Shauhar ki taraf se zinaa ke ilzaam ke mauqe par dono ka haakim shara' ke saamne chaar baar qasam khaakar Ya paanchwi baar ye du'aa karna ke agar main is ilzaam ki murtakib hoon toh mujh par la'nat ho.

[7] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[8] Tafseer Al-Tabari, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[9] Musnad Ahmad.

[10] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[11] Saheeh Al-Bukhaari.

[12] Saheeh Muslim.

[13] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[14] Sunan Abu Daawood, Hadees (Saheeh): 2145.

[15] Sunan Abu Daawood, Hadees (Saheeh): 2142.

[16] Saheeh Muslim.

[17] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.

[18] Sunan Abu Daawood; Sunan Al-Nasaa'i; Sunan Ibn Maajah.

[19] Al-Umm: 5/194.

[20] Musnad Ahmad; Sunan Abu Daawood; Sunan Al-Nasaa'i; Sunan Ibn Maajah.

[21] Tafseer Ibn Kaseer, Al-Nisaa', Aayah: 34.
 

Similar threads


Top